سوختگان ساده ی شادابی ها
فصل به فصل، سطر به سطر

باران هم که آمد من ندیدم!!

چه بوی خاک رطوبت زده ای...

آب پاشی می کنند جهنم را

که فضای غمزده اش،
هزاران بار تحقیر آمیز تر از زایش آدمیست.

خدا آنجاست، بسته
صلیبی چهار طبق

با کراواتی مشکی، گره زده
همان بوی عطر سرسام آورش

حق داشتم

آخرین بوسه را به سیگار مصیبت زده ام میزنم.

آنجا که تلاشی نباشد برای کشتن، وقت خودکشی ست.

                                                                                                        مرداد 1387 -  ترکیه