خواب دیدم در جهنم خواب بودم
مغزم را آرام می سوزاندی
با یخ٬ جهنمت سرد بود
می شناسی مرا٬ می گذشتم...
گرم بودی٬ عاشقانه
درد بودی٬ وحشیانه
سالها بود فکرت نکرده بودم
فکرت را قبلا کرده بودم
می شناسی مرا٬ می گذشتم...
زودتر از اینها
برای مادرم نبود٬ نفس نمی کشیدی
اشک های خواهرم نبود٬ امروز نمی خندیدی
دستهای خسته ی پدرم نبود٬ دفن بودی
از همه اش می گذشتم امروز اگر
مونا نبود
خدا هم التماسم می کرد گذشت نمی کردم اینبار...
۲۱ مهر ۱۳۹۱
۱۱ اکتبر ۲۰۱۲
آمریکا
خوابند مردم
پایگاهشان صحرای سرد مغز من است
شمشیر به دست٬ می خوابانند
یادت است گفتم تو نبودی٬ هیچکس نبود؟
دردیست بودن!!
نبودم٬ نبودی٬ نیستی٬ نخواستی باشی٬ نمیخواهی باشی
نمی خواهم باشم
کاش نمی بودی...
چشمهایت دروغ نمی گوید.. می خواهد٬ نمی تواند
خون از بینی ام می ریزد..
چقدر فرصت است اندک.
۲۴ فروردین ۱۳۹۱
۱۲ آپریل ۲۰۱۲
" آمریکا "
سیمای سرد هرزگی
سخت زیر پوستت می خزد
و تو با سنجاق داغ احساسات دنبالش می کنی
اینجا حتی آزادیست...!!
سگ پارس نمی کند.
پناهت این عمق محض تاریکیست
و
امیدت فلاشرهای زرد بردگی
-حتی-
دستهایت دوده گرفته اند
حل می شوی
از جدول ضرب راحت تر
از گفتن مرگ٬ باید تر
حتی
سگ برایت پارس نمی کند...
۳۰ دی ۱۳۸۸
۱۹ ژانویه ۲۰۱۰
" آمریکا "
...و من خیابان های تنهائی ام را می گذراندم
صاف و مستقیم، اما تاریک
ترسانم
سیاه پوشانی که با ناخن هایشان
نوک پیکان اعصاب را نشان رفته اند
سفید پوشانی که می خوانندم
برای فرار از تنهایی خود
بی رنگانی بی تفاوت، که جنون می بینندم
از تمامی مخلوقات
که یا خالقی کم عقل دارند، یا ندارند
می خواهم تمام دنیا را بخوابم
بیدار که شدم، تو این نباشی، او آن نباشد
من نباشم،
خدا باشد...
دودش یعنی مرگ سلول های خاکستری
هیچگاه نفهمیدم
چه بود، چه شد، چرا؟
3 مهر 1388 (ترکیه)
دیروز گفتند کوچکی، امروز می گویند پیر شده ای
عوض شده ای
سرد شده ای
من هویت را جز به جز وجودم گشتم...
سخت تر از مرده دنیا آمدن نوزاد
پست تر از التماس کردن یک مرد
به چشمانم شک کردم
اگر من خاطره ها را سوزاندم
تو زندگی را دود کردی
اگر من ذهن را کشتم
تو روح را خوردی
اگر من گذشتم
تو فرار کردی
من همانم که هستم
من همانم که بودم...
13 مرداد 1388 (ترکیه)